Μέσα στο σπίτι σούζα, έξω… άστα να πάνε!

Ακούω πάρα πολύ συχνά ιδιοκτήτες που παραπονιούνται ότι ενώ μέσα στο σπίτι ο σκύλος τους είναι υπάκουος, με το που περάσει το κατώφλι της εξώπορτας μεταμορφώνεται στον δαιμονισμένο identical twin του και δεν ακούει τίποτα! Τρέχει σαν παλαβός, χαζεύει και μυρίζει τα πάντα του φωνάζεις ας πούμε “Μήτσο, έλα” και ενώ ο Μήτσος γυρνάει, σε κοιτάει και περιμένεις να τρέξει κοντά σου, αντ’ αυτού παίρνει βλέμμα απορίας του στυλ “Ποιός είναι αυτός και ποιον φωνάζει;;;;” και σε κάνει έξαλλο!

Αρχικά, μην φρικάρεις, μην ντρέπεσαι, μην στεναχωριέσαι γιατί δεν είσαι μόνος σου! Είναι πολύ συχνό θεματάκι και θα σου ανοιχτώ και θα σου παραδεχτώ ότι το έχω πάθει κι εγώ! Μα, θα μου πεις δουλεύεις τον σκύλο σου, κάνεις εντολές, κάνεις υπακοή, παίζεις μαζί του στο σπίτι και είναι άψογος, γιατί έξω τα ξεχνάει όλα; Η λέξη-κλειδί είναι “στο σπίτι”! Όλα αυτά που κάνεις λοιπόν είναι εξαιρετικά και είναι απαραίτητα για να φτάσεις στο στάδιο που θέλεις, αλλά σκέψου ότι το σπίτι για τον σκύλο σου είναι ένα περιβάλλον που ξέρει, που δεν έχει ιδιαίτερα καινούριες μυρωδιές, που βρίσκεται κάθε μέρα εκεί άρα και είναι εύκολο για σένα να έχεις την απόλυτη προσοχή του. Το πιο συχνό λάθος που γίνεται είναι η βιασύνη στην μετάβαση! Βιάζεσαι ναι! Εκεί που είσαι μέσα στο σπίτι, αποφασίζεις να τον πας παραλία. Η οποία έχει: μπαλάκια από ρακέτες να πετάνε στον αέρα, τέλεια άμμο για τρέξιμο και σκάψιμο, γλάρους που για τα αγαπημένα μας πουλόσκυλα ισούνται με την απόλυτη έκσταση, σκουπίδια που θέλουν να τα φάνε σαν να είναι μπριζόλες (άλλος καημός αυτός με τα σκουπίδια, θα τα πούμε σε ξεχωριστό post γι αυτό) και πολλά πολλά άλλα που μπορεί να τον κάνουν να χάσει το κεφάλι του. Και μου τον αφήνεις και ελεύθερο και περιμένεις να τον φωνάξεις και να έρθει! Είναι άδικο για τον σκύλο σου να έχεις τέτοια απαίτηση από αυτόν!

 Χρειάζονται ενδιάμεσα βήματα λοιπόν, για να του δείξεις τι θες, να τον βοηθήσεις να καταλάβει και να του το κάνεις και πιο εύκολο.. Ξεκίνα (πάντα με λουρί) από την πυλωτή της πολυκατοικίας σου. Ή από έναν περιφραγμένο χώρο έξω που όμως δεν έχει κόσμο ή σκυλιά. Δούλεψε με τον ίδιο τρόπο που δουλεύεις στο σπίτι και χρησιμοποίησε το λουρί για να τον βοηθήσεις να κάνει αυτό που θες. Παράδειγμα, στην εντολή “έλα”: Είναι χαλαρός και μυρίζει κάτω χαζεύει κλπ. Φωνάζεις όνομα και εντολή και δεν έρχεται.. Πιάνεις το λουράκι και τον οδηγείς σε σένα. Επιβραβεύεις και πάλι από την αρχή. Θα δεις ότι μετά από λίγες επαναλήψεις θα αρχίσει να έρχεται από μόνος του. Όταν είσαι σίγουρος ότι μπορεί να το κάνει, τον πας κάπου με πιο πολλή φασαρία και ούτω καθεξής μέχρι να φτάσουμε και στην παραλία! Αν κάπου το χάσει, κάνε μερικά βήματα πίσω κάντου το λίγο πιο εύκολο και πάλι τα ίδια. Ο σκύλος σου θα σε καθοδηγήσει στο πότε είναι έτοιμος για το επόμενο βήμα.

Καλά με τις εντολές θα μου πεις το χουμε.. Το άλλο με το παιχνίδι; Ξέρω δεν δίνει δεκάρα για το μπαλάκι του έξω.. Παίζει με τα άλλα σκυλιά, μυρίζει τους θάμνους και αδιαφορεί πλήρως για να παίξετε. Πολλά μπορείς να κάνεις.. Ένα απ’ όλα είναι να κρύψεις την αγαπημένη του μπάλα για κάποιες μέρες, να του λείψει! Αν δεν παίξει όταν του την πετάξεις έξω, πηγαίνεις κοντά του, του φοράς λουράκι και πας βόλτα με τα πόδια! Πίστεψε με, μετά από λίγες φορές όταν καταλάβει την επιλογή που του δίνεται, δεν θα ξεκολλάει από την μπάλα!

 Μην μου αρχίσεις περί καταπίεσης, κρίμα το σκυλάκι κλ.π., γιατί αυτό το καημένο σκυλάκι που το λύνεις και είναι ανεξέλεγκτο μπορεί να ενοχλεί τον κόσμο, μπορεί να πεταχτεί στον δρόμο να τον πατήσει αυτοκίνητο, μπορεί να κάνει και καμία επίθεση και πολλά πολλά άλλα!

 Το θέμα είναι να είναι ο σκύλος σου! Ο οποίος θέλεις να παίζει μαζί σου, να περνάει καλά μαζί σου, να σε ακούει, να σε χαλαρώνει και να μην σου βγαίνει η φωνή για να έρθει σε σένα, ούτε να αλλάζεις 30 χρώματα επειδή κυνήγησε παιδάκι! Και αν δεν θες να κάνεις όλα αυτά και δεν σου αρέσει υπάρχει μια εξαιρετική λύση! Μην τον λύνεις!!!! Αλλά αν τον λύσεις φρόντισε για την συμπεριφορά του και κατ’ επέκταση για την ασφάλειά του! Είναι απόλαυση να νιώθεις ότι είσαι το πιο σημαντικό πράγμα για τον σκύλο σου! Να μην τον νοιάζει τίποτα απ’ όλα όσα συμβαίνουν γύρω του. Δώστου την ευκαιρία να το κάνει!